22 mei 2015
De datum dat alles anders werd. Het begin van een nieuw te ontdekken wereld. Hoe dit is ontstaan zal ik in mijn eerste blog vertellen.
Waarom ik hierover wil schrijven? Omdat ik na 2 jaar nog steeds tegen onbegrip aan loop. Omdat ik merk dat zoveel mensen niet begrijpen wat hersenletsel nu eigenlijk inhoudt. Omdat ik wil dat mensen snappen dat je door hersenletsel niet ineens dom bent en vooral om mensen te laten weten hoe de wereld er met hersenletsel uitziet.
Maar goed, 22 mei 2015. Ik weet er niets meer van maar heb het wel 1000 keer uitgelegd gekregen van collega's en ik heb geluidsopnames. Zo is voor mij duidelijk geworden wat er die mooie voorjaarsdag is gebeurd.
Voor mijn werk was er een opdracht die totaal uit de hand is gelopen. Drie mannen hebben zich tegen mijn collega's en mij gekeerd. Zij hebben ontzettend veel geweld gebruikt. Ik kreeg 2 klappen op mijn hoofd en ben achterover gevallen. Collega's hebben me beschermd toen ik op de grond lag. De mannen probeerden me namelijk nog steeds aan te vallen.
Ik kom bij en hoor gegil maar snap niet wat er is gebeurd, waar ik ben en waarom het zo donker is. Ik dwing mezelf mijn ogen te openen maar het blijft donker. Ik snap er niks van tot ik besef dat ik gewoon niks kan zien. Ik voel dat mijn hoofd vochtig is en er iets uit mijn neus stroomt. Ik voel gras en zand maar besef niet dat het gras is en dat ik op de grond lig. Ik snap er echt niks van. Dan voel ik pijn in mijn hoofd. Het lijkt wel of er iets stroomt in mijn hoofd. Het doet zo'n pijn dat ik wil gillen maar er komt geen geluid uit mijn mond. Shit, er stroomt iets in mijn hoofd. Dit is niet goed. Ik moet opstaan maar ik weet niet hoe dat moet. Ik hoor gegil en dan een mannenstem. Ik moet gaan zitten. Dat lukt maar dan stroomt er nog meer uit mijn neus. Ik proef bloed en word kotsmisselijk. Mijn hoofd lijkt uit elkaar te barsten. Ik heb mijn mond vol bloed en alles is donker. De pijn is niet te doen en ik denk dat ik weer weg val. Dan word ik ineens opgetild. Mijn hoofd!! Ik voel me niet goed!! Ik zie niks!! Ik roep dit naar de stemmen die ik hoor. Ik zie niks, ik ben misselijk!! Ik snap er niks van. Wat gebeurd er hier allemaal?
Dan ben ik in het ziekenhuis. Ik lig vast met mijn hoofd. Mijn nek en hoofd doen onwijs pijn. Ik kan wel weer zien en zie Roel en papa en mama en collega's. Ik snap er niks van maar ben blij dat Roel er is en papa en mama. Wat is er gebeurd en waarom verteld niemand mij wat er is gebeurd? (Ik blijk continu dezelfde vragen te stellen en er wordt ook steeds antwoord gegeven maar ik vergeet het gelijk weer. Dit hoorde ik later pas)
Ik krijg allerlei onderzoeken en snap er niks van. Waarom moet dit? Wat is er gebeurd? Waarom ligt mijn hoofd vast? Waarom zit er bloed in mijn mond? Mijn hoofd doet zoveel pijn, deze pijn ken ik niet.
Ik word opgenomen en mijn ouders gaan weg en later Roel ook. Waarom? Ik snap er niets van. Wat is er nou toch gebeurd en waarom verteld niemand mij iets?
De volgende ochtend doet alles pijn en slik ik pillen en snap ik niet wat ik in een ziekenhuisbed doe. Ik krijg koffie en een boterham. Ik krijg alleen mijn kopje niet opgetild. Hij voelt zo zwaar. Wat een onzin zeg. Wat is dit nou weer. Ik blijf dat irritante kopje op proberen te tillen maar het lukt niet. Met links wel. Tegenover mij kijkt een vrouw me een beetje triest aan. Ja, wat nou? Dit gaat me heus wel lukken hoor. Het lukt echt niet en ik raak helemaal over de zeik. Dan maar met links. Shit, dat doet pijn in mijn mond. Mijn hele mond voelt dik. Ik voel eens in mijn mond en het is dik en stuk. Hoe is dat nou mogelijk?
Mijn overbuurvrouw blijft me maar triest aankijken. Dan is er een verpleegkundige. Ik zeg eerst maar even dat ik niet begrijp wat ik hier doe en dan vertel ik dat ik mijn kopje niet opgetild krijg. Er verschijnt binnen no time een arts. Misschien weet zij wel wat ik hier doe. Ze doet testen en ik snap er niks van. Ik moet nog een nacht blijven. Hoezo?
Waarom verteld niemand me nou wat er is gebeurd?
Zo, het begin is gemaakt.
Opmerkingen
Meest recente reacties
lieve Marieke wat n mooi stukje.Ik.herken t zo wat je schrijft.Met mezelf en mijn dochter.Ik vind dat jij n geweldig schrijftalent hebt 😘
Ohhh marieke, dat filmpje....kippenvel..!
Oohhw Marieke ....vind het erg voor jullie dat weet je
Maar je filmpje krijg ik tranen over de wangen van, herken er zoveel van en ben net als jij tegen geweld van wetsdienaars en hulpverleners
😘😘
Hoi Marieke , wat een mooi stukje weer. En ik denk dat Joep jou herinneringen belangrijker vindt dan dat boekje. En met tranen in m'n ogen heb ik je filmpje gekeken. Wat een kanjer ben je toch.😙
Jos Hermans
Je bent moedig, dapper en sterk. Je bent gewond maar niet verslagen. Je leeft en heel veel lieve mensen met je. Ken je Wounded Warriors? Zij willen beslist met je delen. Delen maakt lichter.
Karin
Wat een heftige ervaring, maar dat niet alleen, nu nog verder. Heel veel sterkte met alles.
Henk Snackers
Hallo Marieke,
Wat een heftig verhaal. Knap hoe je e.e.a. verwoord hebt. Ik wens je heel veel sterkte.
Elly Weijmar
Heel veel sterkte wens ik je!!
Maroesjka
Dit is heftig
Heleen Michielsen
Lieve Marieke jij mag heel boos zijn zelfs. Ik vind dit verschrikkelijk voor je wat je is aangedaan. Heel veel sterkte ,moed en kracht gewenst. Lieve groetjes Heleen
Marieke
Lieve mensen,
Opmerkingen, vragen of op de hoogte blijven wanneer er een nieuwe blog verschijnt?
Kijk dan even bij menu onder het kopje contact en stuur me een mailtje.
Lieve groetjes,
Marieke
Ton
Ongelofelijk triest!! Wat een vreselijk gevoel van verwarring en onmacht moet dit zijn. Marieke, heel veel sterkte bij het vinden van je weg in deze! Als ik iets voor je kan doen hoor ik dat graag!
Yvonnefievet
Meid wat vindt ik dit erg waar gaat dit heen met deze maatschappij als je nog geeneens je beroep normaal ken uit voeren is het toch wel heel erg die agressief tijd van tegen woordig veel sterkte liefs
Marcel Lancée
Keep the faith, Sister.
Reinate Ammersken
Zo gevoelig geschreven....
Een ziekte of ongeval is al erg, maar dat zoiets je express wordt aangedaan.... 😢 Ik blijf je volgen en wens je heel veel sterkte
Jan
Als ik dit verhaal van Marieke lees, zie ik de daders op de Grote Markt door 4 paarden uit elkaar getrokken worden, en vind ik de straf nog te licht.
Misschien wat primitief maar zo voelt het wel.
Nicole
Ik heb je blogs allemaal gelezen. Wat ontzettend heftig wat je hebt meegemaakt zeg. En heel erg heftig wat de gevolgen hiervan zijn. Ik heb zelf gewerkt met mensen met NAH. Ik blijf je blogs lezen. S6
Caroline
ik zou graag willen praten over uw revalidatie omdat ik een dochter heb die net een maand geleden gevallen is en NAH heeft. Dit wil ik niet in de openbaarheid doen! Kunt u mij mailen? Alvast bedankt.
Marieke
Dag Caroline, ook ik heb ervaring met NAH en wil daar best over van gedachten wisselen met je.
Pieter Janse
Dit is schrikken. Het gebeurd dus echt en dit laat het wel van heel dicht bij zien. Heb erg met je te doen en wens je alle sterkte toe. Weet niets beters te bedenken. Wens dat je toch geluk vindt.
Cees
Enorm veel respect voor je om je verhaal te delen met anderen. Geweldig dat je daarmee anderen hulp kunt bieden. Het moge je van goed naar beter gaan.
Trix
Ik heb je verhaal gelezen. Sterkte
stan van loon
wat een vreselijke ervaring maar vooral met dramatisch gevolg. Ik wens je heel veel sterkte en dat het toch ooit weer beter met je mag gaan
Paul
Beste Marieke,
Ga vooral zo door ;)
Misschien dat we samen het nodige kunnen uitwisselen. Wie ik ben, zie www.motorongeval.nl
peter
Heb ook nah na cva herkenbaar vooral met koken , is link he ? nu 1 jaar geleden bots overal tegenaan
jos
ik kan niet anders dan een hart onder je riem steken het is gewoon k*t maar mijn bijna schoonzoon is op 9 jarige leeftijd aangereden door een dronken bestuurder en sinds die tijd lijdend aan nah
Anke
Wat vreselijk wat er gebeurt is naar wat fijn dat je zo'n doorzetter bent, het komt vast goed met je, ik spreek uit ervaring en ik voel het zo. A
Ingrid
Wat ben jij een kanjer zeg. Echt een held een bikkel. Je hebt heel veel pech gehad in je jonge leven veel sterkte en moed hou vol💋
A. Van T.
Hoop dat je ondanks alles een goede toekomst tegemoet gaat.respect en sterkte gewenst.beterschap.
Annet
Wat een bijzonder verhaal........ zo mooi verwoord wat je voelde en wat je dacht..... ik ga je volgen......
Joyce
Wauw... Ben er stil van. Heel raar maar ik hoop snel je tweede deel te mogen lezen...
Sheila
Ik heb een like gegeven omdat ik je blog wil volgen. Weet niet hoe gaat. Ik wens je veel kracht en sterkte. Heel goed dat je meer inzage wilt geven in NAH. Wat een vreselijke mannen zijn dat geweest 😰
Andreas Maurer
Goed geschreven! Uit je hart. Wat een verhaal zeg. Blijf schrijven want je zet hier wat mee in beweging. Hoe erg het ook is, je moet verder. En jij zet hier een hele goede stap. Respect!
Nathalie van Hooijdonk
Wow hoe sterk jij bent... Je schrijft mooi. Veel kracht en goede energie gewenst en blijf genieten van de mensen die jou lief hebben...
pieter
Hoi Marieke, helaas zul jij nu ondervinden hoe de mens(lees dier) is geprogrammeerd. Alles wat afwijkt vinden ze eng, vreemd en laten ze liefst links liggen.Ook de schrijfruimte is beperkt merk ik.Gr.
Aart Broersma
Marieke, dit is eigenlijk te erg dat er op zo'n manier een eind aan je carriere gemaakt wordt. Ik hoop dat het in de toekomst goed met je zal gaan. Ik wens je heel veel sterkte toe.
john (82)
Lieve Marieke,
Goed dat je je leven zin geeft en niet capituleert. Heb zelf 3 hersenbeschadigingen gehad na ongeluk. Duurde 3 jaar eer ik weer voor 75 % functioneerde. Nooit opgeven. Oefenen.
Marie-Thérèse de Jongh
Zo dat is triest. Wat afschuwelijk dat andere mensen jouw leven zo overhoop hebben gehaald. Met zinloos geweld? Ik hoop dat je door deze blog veel contact krijgt en je verhaal kwijt kunt.
ellen
Jemig meissie wat een drama. ondanks alles wens ik je alle goeds toe. blijf vechten is moeilijk maar dat kan je. een ex Kmar collega
Regina Berkers
Beste Marieke, ik wens je heel veel kracht om deze laffe daad een plekje te geven. Sterkte Regina
Bert kamp
Marieke, ineens je leven weg, zo maar boem weg, aan de zijlijn geparkeerd.sterkte ,ook voor je man, kinderen en ouders.
Thomas
Beste Marieke. Verschrikkelijk wat jou is overkomen. Ik hoop dat het nu zo veel als mogelijk beter met je gaat. Een oud politieman.
Louw
Heel heel erg triest verhaal, ik wens de daders de meest ergste straf die je maar kunt bedenken, ik zelf zou er wel één weten.
Tineke Soydas- Kuil
Lieve Marieke,
Wat een vreselijk triest verhaal om te lezen. Ik hoop dat het inmiddels beter met je gaat en dat je goede hulp krijgt. Ik weet waar je doorheen gaat. Sterkte en ik lees mee
Ferdinand S.J. van rekum
Heel goed weergegeven; het zou verder geschreven kunnen worden in boekvorm! Als verpleegkundige heb ik over Roos van het Water mogen schrijven. (zie www.roosvanhetwater.nl)
Franklin
Wat een ongelofelijk zeer triest verhaal dat het zo moet aflopen voor die agente. Die laffe daders hadden in feite de kogel moeten krijgen. Wat een lafaards. Veel sterkte toegewenst.
Johan Claereboets
Super goed van je dat je er zo open over kunt praten ik wens je alle goeds toe voor de toekomst.
Hanny
Heel erg voor jou dit meemaken .met z,n afloop .mijn dochter heeft ook hersen letsel gehad heel erg maar is nu voor 90 procent opgeknapt en heeft nu ook n kindje ,fijn he, ik wens jou ook het beste .
Ab
Voorts mag ik hopen dat die gasten gepakt zijn en in de gevangenis 'goed behandeld' worden met inbegrip van enig hersenletsel of blijvende invaliditeit oid.......
Ab
Allereerst vind ik het heel moedig dat je hierover verteld. Het is erg belangrijk om de medeburger te laten weten dat de politie niet alleen maar slappe bonnetjes uitdeelt.
Heleen Michielsen
Wat verschrikkelijk Marieke.Ik weet waar je doorheen gaat.En hoe je moet knokken.Uit eigen ervaring.Ik heb n dochter met NAH.Ik wens je heel veel kracht ,moed en sterkte. Veel groetjes Heleen
Elvira
Marieke, wat ontzettend knap, dat je hierover schrijft. De achterliggende reden ook. Ik kijk vok verwachting uit naar je volgende, en wens jou en je gezin veel sterkte.
Maria
Pffff krijg er kippenvel van.... Verschrikkelijk dit....
Denny
Ik ga de blog zeker volgen! M.i. wordt geweld nog steeds te laag bestraft in Nederland, zeker richting hulpverleners. Ook benieuwd of de daders ooit gepakt zijn en wat de straf was.
Sander
Wat een nachtmerrie Marieke! Vreselijk voor jou, Roel en je zoontje! Sterkte met alles!
Ger rovers
Rovers
Mike
Sterkte Marieke, ik heb met jou de cursus bij Blom gedaan Gr
Margriet
Mooi verwoordt Marieke , ik heb dit gelezen met kippevel.
Astrid Dons
Hoi Marieke, ik heb bij je in de klas op de basisschool de Tweeschaar gezeten. Echt heel veel respect voor je en wat heftig dat dit jou moest overkomen. Gr Astrid
Esther
Hoi Marieke, ik meen je te herkennen van een andere site, ik kon je daar niet meer vinden op een gegeven moment. Ik denk dat jij dezelfde Marieke bent. Wat een heftig verhaal, respect voor jou.
Ger van den Hurk
Marieke jij komt er wel met je positieve instelling
Anouk
Wow heftig, ik had natuurlijk al een beetje begrepen wat er was voorgevallen maar als je het zo leest vanuit je eigen eerste emotie komt het echt ff binnen. Respect dat je dit wilt delen!!
Guido
Hoi Marieke, wat heftig! Ik voel de machteloosheid die jij toen gevoeld moet hebben. Ik wens je veel sterkte en kracht en blijf vooral schrijven!
Betsie
Hoi Marieke
Wat een heftig verhaal. Nooit echt geweten hoe/ wat je hebt mee gemaakt.
Wel dat je hard hebt moeten knokken tot wat je hebt bereikt. Ik vind het heel goed dat je je verhaal deelt met ons
Marty
Hoi Marieke, ik heb niet geweten dat het zo heftig was. Sterkte
Riet Smith
Marieke wat een verhaal ,goed dat je dit doet !
Daniëlla Buitjes
Wow wat heftig. Alleen al om te lezen, laat staan om mee te maken. Ik lees mee. Mijn moeder kreeg NAH door een herseninfarct. Respect voor jou dat je schrijft over je ervaringen!
Selma
Mooi geschreven meis! Knap van je!
Jeetje heb het idee dat we in de achtbaan zitten en net langzaam en al ratelend naar boven zijn geslopen en zometeen kei hard naar beneden roetsjen...
Patries
😘🍀🚓🥊
Harrie
And the story continues! Na deze datum nog vele ups and downs. Ben beniewd naar de vervolgverhalen en filmpjes. Het zal anderen zeker inspireren! Je bent een voorbeeld en heb al een datum in gedachten
Hans
Pff als ik dit lees staan bij mij de tranen in mijn ogen, knap Marieke dat je dit begonnen bent.
Cin
Pff meis komt zelfs hier zwaar aan ondanks dat ik er niet bij was. Wel hoorde wat er gebeurd is ppffffff
Audrey
Pfff, blijft heftig, Marie! X
Marie- Therese
Marieke wat goed dat je de moet en de kracht hebt om dit op te schrijven
We hadden het al op je telefoon gezien maar dit te lezen is zeker zo heftig Ga zo door meis Joep zal later trots op je zijn
Ger van den Hurk
Marieke,
geweldig verwoord, een echte "hapklare brok" zo doorgaan en vooral "open" zoals nu, je zult merken dat dan het van binnen ook gaat bewegen, positief, dus "tot lees" en groeten van Ger
Marieke, ik wist dat er iets met je was maar niet precies wat. T is een heftig verhaal . Dapper dat je het nu opschrijft. Sterkte!
Nettie Capellenaartje
Prachtig geschreven. Behoorlijk heftig! Ik ga je zeker volgen!
Nettie Capellenaartje
Heel heftig. Goed geschreven en wil je graag volgen. Wat zul je je ongelooflijk verward hebben gevoeld!
Willeke hendrickx
Heel triest wat je is overkomen Marieke je hebt al heel wat achter je kiezen gekregen niet leuk ik heb tranen in mijn ogen als ik dit hier lees heel veel sterkte Marieke
Sylvia
Wow Marieke wat goed verwoord en met alle emoties erbij
Wij zijn benieuwd naar de rest van je blog
Sandy
Wat moet dit een vreselijke ervaring zijn geweest. Ik heb er toen op fb al één en ander van meegekregen, maar dit bezorgt bonuskippenvel :(